Yavan Yalnızlık

Hatıralarla dolu hayat, adını hergün defalarca andığım hayat belkide hayatsızlık. Sıkıldım nefesin boğazımdan geçerken sıkmasına. Ya boğmalı yada rahatlamalı artık. Ocağın altında unutulan çay gibi delendimde demlendim. Doldum taştım kendimden. Yürüyemedim Konuşamadım. Kalkamadım düşürüldüğüm yerden. Unutuldum bırakıldım. Herkezin kendine has hisettiği bir sıkıntı yada yalnızlık değil bu. Saçmaladım. Sustum diyemem çünkü hiç konuşmadım.